خانه » تست استروپ معنایی

تست استروپ معنایی

بسم الله الرحمن الرحیم

تست استروپ معنایی !

تست استروپ چیست؟

 

برای دیدن و تعامل با جهان، ابتدا باید آن را درک کنیم. عملکرد دیدن، روشی است که با آن این کار را انجام می‌دهیم که از قسمت‌های زیادی تشکیل شده است. وقتی ما

جسمی را می‌بینیم، فقط جنبه‌های جسمی آن را نمی‌بینیم، بلکه معنای آن را نیز درک می‌کنیم. ما می‌دانیم که یک صندلی به پایه نیاز دارد چرا که جایگاه نشستن باید بالا

باشد، ما می‌دانیم که چوب از درخت تهیه می‌شود، می‌دانیم که می‌توانیم روی آن بنشینیم و غیره. اطلاعاتی وجود دارد دربارۀ اینکه ما آنچه را می‌بینیم پردازش می‌کنیم بدون

آنکه از این عمل آگاه باشیم.

آزمون استروپ اولین بار در سال 1935 توسط ریدلی‌استروپ به منظور اندازه‌گیری توجه انتخابی و انعطاف‌پذیری شناختی از طریق پردازش دیداری ساخته‌شد. این آزمون

در پژوهش‌های مختلف در گروه‌های بالینی متعدد، برای اندازه‌گیری توانایی بازداری پاسخ، توجه‌انتخابی، تغییرپذیری شناختی و انعطاف‌پذیری شناختی مورد استفاده قرار

گرفته‌است.

 

 

 

آزمون استروپ

اثر استروپ پدیده ای است که در هنگام وجود یک محرک با دو مشخصه و ویژگی پدید می آید. برای مثال در شکل پایین کلماتی وجود دارند که یک مشخصه رنگ آن هاست

و دیگر مشخصه، محتوا و مفهوم کلمه. اثر استروپ زمانی است که شما باید به یک مشخصه، مثلا محتوای کلمه، بدون توجه به رنگ کلمه توجه کنید. در واقع اثر استروپ

تاخیری است که به دلیل توجه به یک مشخصه و بازداری محرک های دیگر، ایجاد می شود.

 

 

اثر استروپ

اثر استروپ (به انگلیسی: Stroop effect)، در روان‌شناسی، نمایشی از دخالت در زمان واکنش یک کار است. زمانی که اسم یک رنگ (مانند آبی، سبز یا قرمز) با رنگ

دیگری که نشان گر نام آن رنگ نیست، چاپ شده باشد (به عنوان مثال، کلمه «قرمز»، به جای این که با جوهر قرمز رنگ چاپ شود، با جوهر آبی رنگ چاپ شود)، نام

بردن رنگ کلمه، در مقایسه با حالتی که رنگ جوهر و کلمه با هم یکی باشند، زمان بیشتری طول کشیده و با احتمال خطای بالاتری مواجه می‌شود.

در این آزمایش، بسیاری از افراد در پاسخ به این سؤال که «فلان واژه چه رنگی است؟»، پاسخی اشتباه می‌دهند یا پاسخ صحیح را با کمی تأخیر ارائه می‌دهند. به این‌گونه

که اگر از آن‌ها پرسیده شود که رنگ واژهٔ «قرمز» چگونه است؟ آن‌ها به جای گفتن رنگ، خود واژه را می‌خوانند و پژوهش‌ها نشان داده که این عدم هماهنگی و بروز

اشتباه ناشی از سوگیری در توجه است و در افرادی با اضطرابشدید و فوبیا (هراس‌زدگی) بروز اشتباه بیشتر اتفاق می‌افتد.

طبق تحقیقاتی که از اوایل سال ۱۸۹۴ صورت گرفت، می‌توان گفت حتی هجاهای بی‌معنی در درک انسان می‌تواند تعبیه شود و در نحوه پردازش و خواندن هجاها دخالت

داشته باشد، با وجود اینکه معنای واقعی ندارند. بنابراین این موضوع نشان می‌دهد که حتی در آغاز تحقیقات روان‌شناسی معاصر، این پیوستگی‌ها فراگیر و قدرتمند بودند.

اثر استروپ، به نام جان ریدلی استروپ ــ که این اثر را برای نخستین بار در سال ۱۹۳۵ به انگلیسی منتشر کرد ــ نام‌گذاری شده است.

اثر استروپ، پیش از آن، در سال ۱۹۲۹، در آلمان منتشر شده بود. مقاله اصلی، با ۷۰۱ بار ارجاع، یکی از پرارجاع‌ ترین مقالات تاریخ روانشناسی آزمایشی است. از اثر

استروپ، برای ابداع آزمایش روانشناسی استروپ (Stroop test) که به صورت گسترده‌ ای برای تحقیقات و بررسی‌ های بالینی از آن استفاده می‌ شود، بهره گرفته شده است.

 

 

چرا این اتفاق رخ می‌دهد؟

نتایج نشان می‌دهد که مغز نمی‌تواند کار خواندن را در اولویت انجام می‌دهد. به عنوان خواننده معمولی متن، ما با کلمات برخورد می‌کنیم و آنها را بدون سختی درک می‌کنیم

و می‌خوانیم، درحالی که بیان یک رنگ به شناخت بیشتری نیاز دارد. هنگامی که بین این دو منبع اطلاعاتی اختلاف نظر وجود دارد، بار شناختی ما افزایش می‌یابد ومغز ما

برای حل اختلافات نیازمند این است که بیشتر کار کند. انجام این کارها (جلوگیری از خواندن، پردازش رنگ کلمه و برطرف کردن تعارض اطلاعات) عکس‌العمل ما را کندتر

می‌کند و باعث طولانی شدن کار می‌شود.

 

 

 

ثبت نام در دوره چهل قدم -قدم دوم